Birinci Sınıf Bağımsızlaşma Yolunda Atılan İlk Adımdır.
Birinci sınıfla beraber çocuklarınız artık bağımsızlaşma yoluna girecekler. Her ihtiyaç duyduklarında sizi yanlarında bulamayacaklar. Sorunlara artık kendi başlarına çözüm yolu arayacaklar. Öğretmenin 23 Nisan’da okutacağı şiiri kendisine vermeyince ilk defa ana odakta olmamanın hayal kırıklığını yaşayacaklar.Ailelerinin göz bebekleri “Nasıl ben seçilmem?” sorusunu soracaklar kendilerine. Sınıfta yalnız olmadığını öğrenecek. Diğer insanlarında hakları olduğunu anlayacak. Kendini kontrol etmeyi ve insanlara saygı duymayı öğrenecek. Aile içinde kendini beğendirmek için hiçbir kaygısı olmayan çocuğunuz artık kendini fark edecek. Bir etkinlikte başarısız olduğunda kendiyle yüzleşecek. Daha iyisini yapmak için mücadele etmenin önemini kavrayacak.
Kurallarla Yüzleşecekler
Evde istediği zaman istediğini yapmaya alışan çocuğunuz, istediğinde sınıftan çıkamayacak. İstenilen zamanda gelmeyi öğrenecekler. Bu kurallar ilk başta onları zorlayacak. “Evde istediğim zaman yemek yiyordum. Ne yani yemek için öğle tatilini beklemek zorunda mıyım” sorusunu soracaklar kendilerine. Bazen zorlansalar da kuralların hayatı düzenlediğini anlayacaklar. Bunları fark ederken en büyük yardımcıları siz olacaksınız.Bir Arada Olmayı, Paylaşmayı Öğrenecekler
Evinde tek başına bir odası varken okulda bir sınıfı otuz arkadaşıyla paylaşmayı hatta küçük bir sırayı tanımadığı biriyle paylaşacak. Bir odaya sığamazken küçük bir sırayı başka biriyle paylaşacak. Zor gelecek onlara bu durum. Tartışacaklar, sıranın daha büyük bir kısmını sıra arkadaşının kullandığını söyleyecekler. Tabii sıra arkadaşı da aynısını söyleyecek. Bu durumda uzlaşıdan başka bir yol olmadığını anlayacaklar. Bu yaşantılar onlara toplum ilişkilerini öğretecek. Hayatta onlardan başka birilerinin de var olduğunu ve herkesin en az kendisi kadar değerli olduğunu anlayacaklar.Sorumluluk Bilinci Edinecekler
Eve ödev gelince anneleri ve babaları gibi onların da yapmaları gereken görevler olduğunu bilecekler. Sorumlulukları yerine getirmeyi öğrenecekler. Zorlansalar da yapmaları gerektiğini anlayacaklar.Değerli veliler,
“Okul öğrencilere bazı bilgilerin öğretildiği yerdir.” tanımı yetersiz bir tanımdır. Okul hayatın kendisidir. Okul içinde her durumda çocuklarınıza hayatı öğreteceğiz. Hayatın içinde ne varsa seviyelerine uygun olarak bu durumlarla karşılaşacaklar. Size düşen zorluklar karşısında sorunları kapatmak veya onlar adına çözmek değil; sorunların çözümünde onlara yeni yollar sunmak olmalıdır. Süreç zor olabilir. Bu süreçte aşırı duygusallıktan uzak kararlı bir tutum içinde olmanız gerekir.Bir kelebeğin kozasından çıkarken yaşadığı zorluk kanatlarını o derece güçlü kılar. Kelebeğe yardım olsun diye kozasını açmak aslında kelebeğin güçsüz kanatlara sahip olmasına ve ölmesine neden olur. Bırakın zorlansınlar, bırakın benden ve sınıf arkadaşlarından zaman zaman rahatsız olsunlar.
Güçlü bir insan olmaları için iyi bir birey olmaları için kozalarından çıkarken onlara gereğinden fazla müdahale etmeyin. Yeni yollar, yeni çözümler sunun fakat sorunları kesinlikle sorunlarını siz çözmeyin. “Hocam bizim kızı ön sıraya koysanız olur mu? demeyin. “Bugün çok zorlandı ödevini biz yaptık. Ne olur kızmayın?” demeyin. Bırakın sorumluluklarını yerine getirmeyince ortaya çıkacak sorunla kendileri mücadele etsinler. Hata yapmayı ve sonuçlarıyla baş etmeyi öğrensinler…
Cok aydinlatici bir yazi olmus ogretmenim..������
YanıtlaSilBu surecteki kararliligimiz ilerideki yasamlarinda daha mutlu birey olmalari icin cok onemli bir adim.
Duygysalligimizi bir kenara birakmali cocugumuza ve ogretmenimize guvenmemiz gerkmekte.. kendi kozalarini orup cikmalarini uzaktan izlemeliyiz.. sonra rengarenk kanatlarini hayranlikla izleyecegiz.
1.sinif okutmak cok heyecanli bir duygudur ve cok keyiflidir.
1.sinif annesi olmak derin hayallere dalmak gibi.. biz onsozu yazdik kitabimizi yazmaya basladik sizinde imzanizi atacaginizdan cok eminim����
Değerli yorumunuz için çok teşekkür ederim.
YanıtlaSil